prostej prawdy, że walka toczona nawet w świętej<br>sprawie jest celebracją zła.<br> Pouczające może być spojrzenie na obszary, wokół których niegdyś<br>rozpętywały się podobne przetargi. Zapoznanym - a ciekawym ze względów<br>historycznych - przykładem zdobywania duchowej eksteryterialności jest<br>ziemia kłodzka, niewielkie terytorium pogranicza śląsko-czeskiego. W<br>sensie geograficznym jest to teren autonomiczny, obwiedziony szczelnie<br>grzbietami górskimi. Z tego powodu przez kilkaset lat był obszarem<br>suwerennym, zwanym hrabstwem kłodzkim (Graftschaft Glatz). Ta enklawa<br>naznaczona osobliwym dramatem dziejowym przez kilkaset lat była teatrem<br>walk i konfliktów. Wbrew zaletom predestynującym ją na oazę spokoju,<br>dostatku i zdrowia, a może właśnie dlatego, przez wieki zwrócone były<br>na