mnie! Wysuń swe pazury,<br>Pokaż kły zuchwałej parce<br>I niech skończą się te harce.<br><br>Wilk:<br>Nim zawołasz po raz drugi,<br>Jestem już na twe usługi.<br><br>Jaś:<br>Ojej, wilk! Był grzeczny, gładki,<br>Teraz wpycha nas do klatki.<br><br>Małgosia:<br>Wilku, nie drap tak, powoli...<br><br>Jaś:<br>Delikatniej, bo ją boli!<br>Czy to jest obyczaj wilczy?<br><br>Wilk:<br>Niech kawaler lepiej milczy,<br>Przykro słuchać tych złorzeczeń.<br>Ma być pieczeń - będzie pieczeń!<br><br>Czarownica:<br>Ja zabieram klucz od klatki,<br>A wam daję czekoladki,<br>Marmoladki i karmelki,<br>Strucle, ciastka, piernik wielki,<br>Wór irysów i ciągutek -<br>Jedzcie! By przyspieszyć skutek,<br>Sprawiam ucztę. Na tej uczcie<br>Należycie się utuczcie,<br>Bo gdy