chcę stąd wyjść.<br>Przez następne dni Klara odmawiała spotkania ze mną. I znów wystawałem pod jej domem, narzucałem się, traciłem poczucie godności. Przysięgałem jej, że powstrzymam się od miłosnych wyznań, żebrałem o litość. I znów Klara godziła się na spotkanie. Próbowałem pozyskać ją ciekawymi opowiadaniami o wyprawach naukowych, o niezwykłych obyczajach i właściwościach różnych rodzajów ptaków. Wieczory spędzałem na lekturze książek, aby wynajdywać tematy do interesujących rozmów. Ale skoro tylko dostrzegałem w oczach Klary błysk przychylności, następowało załamanie. Znów ponawiałem wyznania, burząc sklecone z takim wysiłkiem zaufanie do moich obietnic!<br>Najgorsze jednak były noce. Prowadziłem z Klarą urojone dialogi, osiągałem urojone