przyzwoitym kawalerem, nie przeszkadza jej zupełnie wplątywać się w romanse (niekoniecznie bezpłatne) z birbantami albo jeszcze chętniej z żonkosiami spragnionymi dodatkowych rozkoszy. <br>Nowoczesne stroje, szelmowski błysk w oku i wszystko okazuje się łatwe, na skinienie palca. Wielbicieli nie brakuje. Cały wydźwięk moralny sztuki rodzi się lekko, zgodnie z konwencją psychologiczno-obyczajową, w strojach i dekoracjach modnego w latach dwudziestych art dęco. Niby drobiazg sceniczny, a cieszy utrzymaniem właściwego stylu i tempa, w czym zasługa aktorów i reżyserii Tadeusza Lisa. <br>Podobnie udana okazała się rola Katarzyny we współczesnej sztuce Arthura Millera Widok z mostu. Ponury klimat sztuki dziejącej się w środowisku emigrantów