nie uczą typologii miłości? Gdyby tak było, zostałby teoretycznie przygotowany na to, co nastąpiło przed chwilą. Wiedziałby, co robić, gdy nagle zostanie wywołany do tablicy przez Miłość. Poznałby solidne argumenty, skłaniające go, by cicho odpowiedzieć: "Nie, dziękuje, to nie dla mnie", albo inne, prowadzące do głośnego: "Owszem, to biorę". Wówczas obyłoby się bez rozczarowania i bez cierpienia. I bez irytacji, że właśnie wobec przypadkowo spotkanej sąsiadki nie potrafi znaleźć właściwej odpowiedzi. Ba, gdyby był poetą. Poeci wiedzą z reguły, co należy powiedzieć. <br>W tym momencie przekorna pisarka Susanne Br/ogger, spytała Taslimę czy jest coś, czego nie lubi na Zachodzie? Upłynęło wszak