ropuchy. Podniosła szorstką powiekę królewicza i patrzyła za nim, jak się oddalał. Zawiedziona. <br>Brzeg w ciągu tygodnia stracił ostrość kształtu na rzecz koloru. Za to woda lśniła doliną, którą po raz pierwszy podziwiał wtedy, kiedy podnosiła się aż pod skrzydła samolotu. A teraz płynie; ledwie można zauważyć jej posuwanie, taka ociężała. Aż abstrakcyjna, nie związana z żadnym przeżyciem. "A ta hałastra wracająca z czarną szmatą dymiącą jeszcze pogromem "starej Żydówy"? Ta woda z nimi do spółki! Nie. Rzeka tylko świadkiem, jak ja, a nie współautorem gwałtu. Czyli że "niepokalana"? Bunkier za to pokalany, olszyna pokalana. Dziennikarz pod samo wejście do lochu