długiej chwili milczenia. - Wszyscy go lubili.<br>Pan Muldgaard zamyślił się, po czym zadał następne pytanie, wysoko kwalifikujące jego instynkt śledczy.<br>- Była może jaka incydent? Ten wieczór alibo przódy?<br>- O rany boskie...! - jęknął z akcentem podziwu i zachwytu Paweł, roziskrzonym wzrokiem wpatrzony w usta pana Muldgaarda. Zachłannie i wręcz w napięciu oczekiwał każdej jego następnej wypowiedzi, delektując się formą i nie bacząc na treść.<br>- Paweł, zamknij się wreszcie - powiedziała mechanicznie Zosia, zdenerwowana dla odmiany raczej treścią.<br>Pan Muldgaard przeniósł wzrok na nią i z niej na Pawła.<br>- Ta dama - upewnił się - to wasza mać?<br>Sama zaczęłam zachłannie oczekiwać każdej następnej wypowiedzi pana