prawo do samobójstwa uważał za gwarancję wolności twórcy. Samobójczą śmiercią zakończył życie w 1855 roku Gérard de Nerval.]<br>Gdy pisze się o rozdźwięku między dramaturgami a aktorami i praktyką teatru, trzeba pamiętać, że mimo modernizacji technicznej, jaka postępowała od początku wieku, mimo że w teorii teatr ten mógł spełnić wszelkie oczekiwania romantyków, wpisane w ich dramaty (co pięknie ukazał Zbigniew Raszewski, pisząc o teatrze wpisanym w dramaty Mickiewicza i Słowackiego), to jednak codzienność relacji między autorami a dyrekcjami teatrów układała się inaczej.<br>W dobie romantycznej rozszerzano na przykład, zgodnie z ideą historyzmu, ambitne postulaty Talmy dotyczące kostiumu aktorskiego. Wzory czerpano z