sobie, że zarobiłeś sto złotych. Przekładasz je z marynarki do kieszeni płaszcza. Świadomość posiadania tej sumy sprawia, iż na powrót oglądasz biżuterię z przyjemnością. Patrzysz na bransoletę ze złotych kółek i zdajesz sobie sprawę, że pogarda chłopców nie była ci potrzebna do oczyszczenia; po prostu nie masz się z czego oczyszczać. Wspominasz lata chłopięce, gdy umiałeś wzbudzić w sobie poczucie winy. Teraz już tego nie potrafisz. Odczytując markę na cyferblacie zegarka, dochodzisz do wniosku, że nie poczuwając się do żadnej winy, zrobiłeś tę inscenizację dla własnej przyjemności; dla innych przyjemnością tego rodzaju jest pójście do teatru lub wypicie kilku kieliszków wódki