ją stosuje, jakich reguł przestrzega. Np. w Stanach w podejmowaniu decyzji gospodarczych na najwyższym szczeblu uczestniczą sekretarze handlu, pracy i skarbu, szef doradców ekonomicznych prezydenta, zastępca prokuratora generalnego ds. antymonopolowych i przedstawiciel handlowy USA (US Trade Representative). Sekretarz skarbu ma jeden głos i często bywa przegłosowany. Wszyscy ci urzędnicy są oczywiście częścią administracji, która odpowiada przed Kongresem i demokratycznym elektoratem. Tymczasem, twierdzi Stiglitz, na arenie międzynarodowej słychać jedynie głos finansistów. MFW podlega ministrom finansów i szefom banków centralnych. Typowy szef banku centralnego zaczyna dzień martwiąc się o statystyki inflacji, a nie wskaźniki ubóstwa.<br><br>Rudiger Dornbush, nieżyjący już profesor Massachusetts Institute of