wszystkich dziewięciu myśliwców: zniszczył tylko jednego. Reszta wyrwała się karkołomnymi wywrotami z kleszczy i już w następnej sekundzie wytrąciła wrogowi przewagę zaskoczenia. Jego pociski biły w próżnię. Zawrzała walka. Wywiązały się pojedynki. Powstał nieopisany chaos: Dywizjon 303 wyszczerzył swe zęby bojowego wygi i wysunął zadzierzyste pazury. Nie dał się sprzątnąć od razu.<br><br>Porucznik Witold Urbanowicz, który niedawno przybył do 303 z brytyjskiego dywizjonu 145, na widok zbliżającego się żółtego pyska Messerschmitta odruchowo ściągnął drążek startowy i ostro skręcił samolot, aż w oczach pociemniało lotnikowi. Przeszyła go bolesna świadomość, że w chwili tej słabości zestrzeli go nieprzyjaciel. Nie zestrzelił. Po odzyskaniu przytomności Urbanowicz