wydawało się niesamowite, pełne piętrzących się przeszkód i przygód. Kamienica również jak gdyby zmieniła swoje kształty. Czerwony kolor cegły nadawał jej charakter wesoły, a nawet przytulny. Tylko okno zasłonięte żółtą firanką zachowało w sobie cząstkę wczorajszego wieczornego nastroju. Na tle niezamieszkałej kamienicy - w innych oknach szyby były nawet zabryzgane wapnem - odbijało się żółtą, niepokojącą plamą. Widmar odwrócił się szybko i wszedł do przedsionka.<br>W przedsionku czuć było pleśnią i naftaliną. Na podłodze leżał obrazek z żurnalu mód, przedstawiający jakiegoś pana w smokingu i z maską w ręku. Twarz tego pana pomimo całej swej banalności przypominała chirurga Tamtena.<br>- Czy jest kto w domu