nadkładu lodu i do czasu odblokowania kanałów jest możliwy wypływ wód ponad powierzchnię lodowca w postaci pulsujących fontann. Obserwowano je m.in. na Lodowcu Werenskiolda (Baranowski, 1973). Po osiągnięciu odpowiednich ciśnień przez wody subglacjalne, jest możliwe zwiększenie przepływów, a tym samym powiększenie kanałów. Następuje wtedy maksimum przepływów, które w pełni odblokowują drenaż podlodowcowy i bardzo często jest to „buchnięcie” wody (outburst flood) z wypływu na czole lodowca. Ciśnienie jest niekiedy tak duże, że w miejscu wypływu pojawiają się duże fontanny, wyrzucające wodę ze znaczną ilością zawiesiny, a nawet sporych żwirów (fot. 23). Na lodowcach Spitsbergenu dzieje się to na