Często efektem wizyty tego typu wycieczek są nowe napisy na ścianach, zniszczone krzesła, łóżka. - Kiedyś próbowałam uciszyć grupę, a opiekunka zapytała mnie "no, to gdzie się mają wyżyć?" - dodaje gospodyni na Starych Wierchach.<br><br>&lt;tit&gt;Rodzinne grono&lt;/&gt;<br><br>Na szczęście nie jest to obraz typowy dla malowniczo położonego schroniska. Różne grupy przychodzą i odchodzą. Jak wszędzie. To wciąż jeszcze jest miejsce dla tych, którzy poszukują prawdziwego kontaktu z naturą, jej ciszą i spokojem. Jednak takich turystów spotyka się coraz rzadziej.<br>Stare Wierchy, jak każde schronisko, mają swoich zagorzałych wielbicieli. Oni co rok, niezmiennie od lat przyjeżdżają na tydzień, dwa. Są tu witani jak domownicy