To nieprawda - zaprzeczył Huber zduszonym głosem. - U prawdziwego artysty to światło nie wyzwala wcale łzawych i pretensjonalnych nastrojów. Tylko degeneraci uciekają od niego. W tym świetle tężeją twarze bohaterów, ono tworzy mistyczne tło dla zwycięstwa niezłomnej duszy nad niegodnym miana ludzi robactwem. Niech pani spojrzy, ono uwzniośla, wzmaga samym swoim odcieniem pogardę dla wszystkiego, co przyziemne i skalane słabością!<br><br>Schodząc następnego dnia na śniadanie, Chabot ujrzał w rozsłonecznionej jadalni nowych gości. Przy stole siedział wykwintny pan, tłumaczący coś szesnastoletniemu może chłopcu o złej, ściągniętej twarzy, obok mieszała kawę przeciętnej urody blondynka, na pierwszy rzut oka uosobienie skrupulatności i beznadziejnego spokoju, w