jeśli nie podziw, to przynajmniej autorytet. Pedagog zgłębia tajniki skutecznej perswazji, donżuan - schematy kobiecych oczekiwań, ogólnie szanowany ziemianin - reguły zachowań odróżniających członków lepszej sfery. I każdy zyskuje - jakąś - gratyfikację, którą można sprowadzić do uznania przewagi.<br>Musi ona być jednak nieustannie potwierdzana. Stąd nieznużone umacnianie, rozwijanie i odnawianie "własnej" formy, któremu oddają się Pimko, Młodziakowie czy wuj Konstanty. Forma jest zawsze całością adresowaną; aby przetrwać, musi zagarniać i podporządkowywać sobie coraz to nowych ludzi... Miał słuszność Stanisław Piasecki, kiedy podkreślał rolę "dominowania" w Ferdydurke. Niczego innego w powieści nie zobaczył, bo - jak to politycy - niczego innego nie miał w głowie... Ale prawda to