polecającym do swego dawnego przyjaciela ks. Repnina. Ci inni petenci polscy nie poczynali sobie z potężnym faworytem cesarzowej tak dumnie i godnie jak ks. Stanisław. W pamiętnikach J. Czartoryskiego zachował się opis codziennego ceremoniału posłuchań u Zubowa: "...Przez otwarte podwoje wchodził Zubow w szlafroku, kiwnięciem głowy witał zebranych i siadał oddając się w ręce służby, mającej go czesać i pudrować. Każdy z przybyłych wzdychał za spojrzeniem faworyta i starał się zwrócić na siebie jego uwagę. W tłumie gubernatorów i członków magnackich rodów rosyjskich stali magnaci polscy..."<br>Tylko że ks. Stanisław - chwaląc się swym stosunkiem do carskiego faworyta - zapomniał o pewnym drobnym szczególe