Alicja uchyliła drzwi od stołowego:<br>- To ty, Andrzeju? Zatrzymał się przy schodach. - Tak.<br>Poprosiła go, żeby chwilę zaczekał, i cofnęła się do pokoju. Niebawem wróciła trzymając w ręku pieniądze.<br>- Cóż to jest? - zdziwił się. Pani Alicja zarumieniła się:<br>&lt;page nr=178&gt; - Nie pamiętasz? Pożyczyłam dzisiaj od ciebie.<br>- Ach to! I po cóż mama oddaje? Mówiłem przecież, że to drobiazg. Niech sobie mama zatrzyma te pieniądze. Nie ma o czym mówić.<br>- Nie, nie! Proszę cię bardzo, musisz wziąć.<br>Powiedziała to z takim akcentem, że odeszła go ochota, aby dalej matkę przekonywać.<br> - Jak mama chce - mruknął chowając pieniądze do kieszeni. Czuła, że zrobiła Andrzejowi przykrość, lecz