oraz prawdopodobieństwa rozpadu, =1/. <br><tit1>5.5.2. Elementy teorii rozpadu </><br>Teoria, sformułowana przez <name type="person">E. Fermiego</> w 1934r., była pierwszą, uproszczoną wersją opisu procesu, należącego do słabych oddziaływań. Współczesny postęp teorii oddziaływań elementarnych doprowadził do uogólnienia, zwanego unifikacją oddziaływań elektromagnetycznych i słabych (por. rozdz.7). W tym rozdziale zajmujemy się wyłącznie oddziaływaniami słabymi krótkiego zasięgu, jakimi są procesy rozpadu , i rozważymy elementy teorii <name type="person">Fermiego</>. Nazywa się ją także teorią oddziaływań czterofermionowych ze względu na udział w procesie rozpadu swobodnego neutronu <gap> czterech fermionów: neutronu, protonu, elektronu i antyneutrina elektronowego. <br><name type="person">Fermi</> oparł swoją teorię na podejściu kwantowym, rozważając stan początkowy, opisywany przez funkcję falową