się to nawet wydać niemożliwe, gdy ten sędzia przeprowadził rzetelne postępowanie, ustalił nie budzący wątpliwości stan faktyczny, zaś procesowy kontakt z oskarżonym i uświadomienie sobie cech jego osobowości doprowadziły do owego przekonania, że tylko kara śmierci jest w danym przypadku właściwa i sprawiedliwa. W rozważaniach orzekającego składu sędziowskiego mogą znajdować oddźwięk różne wątki trwającej od tylu lat dyskusji, w której - zdawałoby się - wszystkie "za" i "przeciw" zostały przedstawione. Na odczucia sędziego, który jest przecież powołany do wymierzania sprawiedliwości, musi wywierać przeważający wpływ groza rozpatrywanego czynu, gdy ten świadczy bezspornie o bezwzględności, premedytacji i okrucieństwie sprawcy. Także w opinii publicznej poczucie sprawiedliwości