W. Biegańskiego, E. Biernackiego), rozpoczął prace nad rozwinięciem metod diagnozy, potrzebnych w nauce o organizacji i zarządzaniu oraz w innych naukach empirycznych. Pierwsze propozycje metodologiczne były przedstawione na zebraniu tej Pracowni w grudniu 1962 r. oraz na zjeździe w Jabłonnie w czerwcu 1964 r. p.<br>Prace te początkowo nie budziły oddźwięku. Stopniowo jednak zaczęli się do nich dołączać inżynierowie, pedagodzy, antropologowie, psychologowie i inni. Współpraca w szerszym gronie różnych specjalistów w Zakładzie Prakseologii oraz w Sekcji Socjotechniki PTS pozwoliła sprawdzić i uogólnić opracowywane metody diagnozy &#151; zarówno dla nauk społecznych, jak i dla nauk przyrodniczych oraz technicznych.<br>Problematyka diagnoz w nauce