że planowaniu badań przyświeca wytyczna następująca: przy ustalonych nakładach środków tak zaplanować badanie, aby dostarczyło danych pozwalających oszacować wielkość badaną z minimalną wariancją estymatora; albo odwrotnie: przy ustalonej precyzji oszacowania zminimalizować nakłady środków. Wymienione zagadnienia należą do teorii pobierania próby, zwanej też czasem teorią &lt;foreign lang="eng"&gt;samplingu&lt;/&gt;. W badaniach społecznych problematyka ta odgrywa rolę ważniejszą niż np. w biologii, która ma do czynienia z materiałem bardziej jednorodnym i stabilniejszym pod interesującymi ją względami. Nic więc dziwnego, że właśnie nauki społeczne dostarczyły wielu impulsów do rozwoju teorii &lt;foreign lang="eng"&gt;samplingu&lt;/&gt;.<br>Powyższe przykłady zagadnień, w zasadzie standardowych, ale mających dla socjologa swoistą ważność, ilustrują zarazem głoszoną nieraz tezę