współrzędnej, naturalnym warunkiem jest znikanie pól w nieskończoności we wszystkich kierunkach, co oznacza, że sam prąd w nieskończoności znika, czyli w przestrzeni euklidesowej nie ma wielkości analogicznych do zachowanych ładunków w przestrzeni Minkowskiego (rys. 2).<br><br>&lt;tit&gt;2.4. Zasada względności Galileusza&lt;/&gt;<br><br>W książce tej rozpatrujemy jedynie teorie relatywistyczne, czyli podstawową rolę odgrywa symetria Lorentza. W związku z tym w poniższym paragrafie chcemy pokazać, jak z zasady względności Galileusza może wynikać zarówno transformacja Galileusza, jak i Lorentza (ideę przytoczonego tutaj argumentu opisali po raz pierwszy Frank i Rothe w 1911 roku, a w formie podanej w tym paragrafie pochodzi od Szymachy). Zasada względności