marksistów z Ledebourem na czele.<br>Jednakże ton polityce dnia powszechnego SPD nadawała większość funkcjonariuszy partyjnych i związkowych młodego pokolenia, którzy wyrośli w niemieckim państwie narodowym i nasiąkli mentalnością narodowo-niemiecką. "Prusko-niemieckie państwo narodowe epoki wilhelmińskiej - stwierdza autor - to społeczeństwo państwowe, od którego niezliczonych powiązań socjaldemokracja nie była w stanie odizolować się; nie pozostawiało ono miejsca na aktywną politykę socjaldemokracji, zmierzającą do poparcia odbudowy państwa polskiego" &lt;page nr=164&gt;. Na zakończenie Wehler dodaje, że niezależnie od wszystkich czynników natury subiektywnej, pogłębiająca się wrogość między obu partiami była zjawiskiem nieuniknionym. W warunkach bowiem ostrych sprzeczności danej epoki zarówno SPD jak i PPS zp, ściśle związane