dla siebie. Romer, uczony o międzynarodowej sławie, napisał książkę szczególną: dzieje swojego nawrócenia. Wychowany w rodzinie obojętnej wobec religii, wykształcony w okresie powszechnej fascynacji postępem nauki, przez dziesięciolecia patrzący na wierzących z politowaniem człowieka światłego, który dla uznawanego systemu wartości nie potrzebuje odniesień innych niż własny spokój i wygoda; stopniowo odkrywa otaczającą go pustkę; a potem mozolnie, wielokrotnie jeszcze błądząc wśród rozmaitych przeciwieństw, poszukuje swojej drogi do Boga.<br>Nasz dotychczasowy stosunek do autora sprawia, że pełni uprzedzeń i z niedowierzaniem przyjmujemy te pierwsze objawy opamiętania, tym bardziej, gdy odkrywamy, że początkowo ich główną przyczyna są budzące grozą i strach wydarzenia: wojna