toporem na drewnie.<br><br>- Wanyangeri? - spytał Awaru i, mimo że plecy paliło <br>mu stojące w zenicie słońce, poczuł, jak przebiega <br>je dreszcz.<br><br> 6<br><br>Pojawienie się Wanyangeri było jak przybycie ducha z innego <br>świata. Przynosił ze sobą tchnienie starego lądu, <br>wywoływał cienie innych twarzy i innych spraw, które <br>już zdawały się Awaru odległe, jak gdyby nigdy nie <br>istniały.<br><br>Gdy rządy nad plemieniem obejmował ojciec Awaru, sprzeciwił <br>się temu jeden z rodów i podjął podstępną <br>walkę o obalenie władcy. Spisek zmierzający do otrucia <br>króla i wycięcia straży przybocznej nie powiódł <br>się. Jego przywódca, Wanyangeri, ujęty, miał być <br>sądzony surowo, lecz z pomocą rodziny zdołał