której głową był tungin, miała także wymiar terytorialny. Każdy wolny Frank musiał przecież wiedzieć, gdzie jest jego miejsce wiecowe, a zależało ono od miejsca zamieszkania. Tytuł XLVII Prawa salickiego szczegółowo określał sposób postępowania sądowego w wypadku, gdy ktoś rozpoznał swoje utracone mienie - niewolnika, konia lub inne zwierzę domowe - u mieszkańca odległej okolicy. Miejscem spotkania zainteresowanych stron i rozstrzygnięcia sprawy musiał być mallus tego człowieka, u którego rozpoznano cudzą własność (ista omnia in illo mallo debent fieri, ubi ille est gamallus, super quem res illa primitus fuerit agnita)59. Przedrostek ga- w wyrazie gamallus oznacza dosłownie współ-, gamallus zatem to dosłownie uczestnik