Typ tekstu: Książka
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
od intensywności zapachu składników (IA i IB) można zapisać jako:
Doświadczalnie stwierdzono, ze stała interakcji " przyjmuje najczęściej wartości z zakresu 102-115°.
W zaproponowanym w roku 1983 modelu psychofizycznym (Frijters, Oude Ophius) wykorzystano potęgowe równanie Stevensa, wiążące intensywność zapachu(I) ze stężeniem odoranta (S; patrz p. 3.4.1):
Gazy odlotowe z większości rzeczywistych emiterów są zwykle zanieczyszczone znacznie bardziej złożonymi mieszaninami odorantów. Przewidywanie intensywności ich zapachu na podstawie wyników analiz jakościowych i ilościowych nie jest dotychczas możliwe.
Poniżej przedstawiono przykład dotyczący gazów wentylacyjnych z holenderskich fabryk wyrobów czekoladowych . Podczas badań zgromadzono obszerny zbiór wyników fizykochemicznych analiz "odorów kakaowych" oraz równocześnie
Doświadczalnie stwierdzono, ze stała interakcji " przyjmuje najczęściej wartości z zakresu 102-115°.
W zaproponowanym w roku 1983 modelu psychofizycznym (Frijters, Oude Ophius) wykorzystano potęgowe równanie Stevensa, wiążące intensywność zapachu(I) ze stężeniem odoranta (S; patrz p. 3.4.1):
Gazy odlotowe z większości rzeczywistych emiterów są zwykle zanieczyszczone znacznie bardziej złożonymi mieszaninami odorantów. Przewidywanie intensywności ich zapachu na podstawie wyników analiz jakościowych i ilościowych nie jest dotychczas możliwe.
Poniżej przedstawiono przykład dotyczący gazów wentylacyjnych z holenderskich fabryk wyrobów czekoladowych . Podczas badań zgromadzono obszerny zbiór wyników fizykochemicznych analiz "odorów kakaowych" oraz równocześnie
od intensywności zapachu składników (IA i IB) można zapisać jako:<br><gap><br>Doświadczalnie stwierdzono, ze stała interakcji " przyjmuje najczęściej wartości z zakresu 102-115°.<br>W zaproponowanym w roku 1983 modelu psychofizycznym (Frijters, Oude Ophius) wykorzystano potęgowe równanie Stevensa, wiążące intensywność zapachu(I) ze stężeniem odoranta (S; patrz p. 3.4.1):<br><gap><br>Gazy odlotowe z większości rzeczywistych emiterów są zwykle zanieczyszczone znacznie bardziej złożonymi mieszaninami odorantów. Przewidywanie intensywności ich zapachu na podstawie wyników analiz jakościowych i ilościowych nie jest dotychczas możliwe.<br>Poniżej przedstawiono przykład dotyczący gazów wentylacyjnych z holenderskich fabryk wyrobów czekoladowych . Podczas badań zgromadzono obszerny zbiór wyników fizykochemicznych analiz "odorów kakaowych" oraz równocześnie
