Typ tekstu: Książka
Autor: Kabatc Eugeniusz
Tytuł: Vinum sacrum et profanum
Rok: 2003
pola: owocowe, ziołowe, kwietne, leśne, drewniane, karmelowe, żywiczne. Prócz cech określanych w znacznej mierze uznaniowo są niektóre podstawowe, dzielące wina na rodzaje wyraźnie różne, ot, choćby na spokojne, musujące, specjalne. Albo, w zależności od koloru, na czerwone, różowe i białe; przy czym każdy z tych głównych kolorów ma jeszcze swoje odmiany, odcienie, jak - czerwony: rubinowy, koralowy, czereśniowy, granatu;- różowy: jasno i ciemnoróżowy; - biały: żółty, złocisty, zielonkawy, bursztynowy, słomkowy, a także biały specjalny, w odniesieniu do win z białych winogron (blanc de blanc). To są jedynie przykłady najczęstszych wartości organoleptycznych, a więc cech zapachowych, smakowych, kolorystycznych, które zespalając się i krzyżując tworzą
pola: owocowe, ziołowe, kwietne, leśne, drewniane, karmelowe, żywiczne. Prócz cech określanych w znacznej mierze uznaniowo są niektóre podstawowe, dzielące wina na rodzaje wyraźnie różne, ot, choćby na spokojne, musujące, specjalne. Albo, w zależności od koloru, na czerwone, różowe i białe; przy czym każdy z tych głównych kolorów ma jeszcze swoje odmiany, odcienie, jak - czerwony: rubinowy, koralowy, czereśniowy, granatu;- różowy: jasno i ciemnoróżowy; - biały: żółty, złocisty, zielonkawy, bursztynowy, słomkowy, a także biały specjalny, w odniesieniu do win z białych winogron (blanc de blanc). To są jedynie przykłady najczęstszych wartości organoleptycznych, a więc cech zapachowych, smakowych, kolorystycznych, które zespalając się i krzyżując tworzą
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego