by popadać w ten swoisty sposób myślenia i reagowania)... Symptomów można by wyliczyć znacznie więcej, ale nie o to mi chodzi, by do euforii &lt;foreign&gt;a rebours&lt;/&gt;ponurego nonsensu trzydziestokilkuletnich rządów partii dorzucać listę grzechów własnych współczesnego Polaka.<br>Chodzi mi o to, że wraz z odnową struktury państwa musi iść w parze odnowa samego społeczeństwa. I tu ważną rolę do odegrania ma Kościół: w planie etycznym, w intensyfikowaniu nauczania podstawowych zasad moralności oraz w propagowaniu chrześcijańskiej nauki społecznej. Ale księża zawsze pozostaną po trosze teoretykami (tak jak wówczas, gdy nauczają o rodzinie i o macierzyństwie). Społeczeństwo przede wszystkim samo musi dokonać procesu reedukacji