tj. epilimnionu i metalimnionu.<br>Cyrkulacja jesienna rozpoczyna się przewagą oddawania ciepła nad jego poborem. Następuje więc zacieranie się różnic temperatury i gęstości między strefą powierzchniową i przydenną. Ostatnim etapem tego procesu jest zrównanie temperatur w pionie, czyli homotermia jesienna, a więc taki moment, gdy ustali się temperatura w pionie, która odpowiada największej gęstości wody.<br>Stagnacja zimowa to ostatnie ogniwo sezonowej cyrkulacji zachodzącej w ciągu roku. Początkiem jej jest ustalenie katotermii, czyli odwrotnej stratyfikacji. Najchłodniejsze masy wody zalegają wówczas bezpośrednio pod lodem, a najcieplejsze przy dnie.<br>Rycina 65 przedstawia występowanie różnorodnych układów uwarstwienia termicznego w zależności od stref klimatycznych, pór roku i