studia odbył w Wojskowej Akademii MedycznołChirurgicznej w Petersburgu, a w roku 1853 rozpoczął służbę lekarza wojskowego na Kaukazie. Zamieszkał w Tyflisie z żoną Heleną z domu Popejko, córką lekarza z Wilna. Tam przychodziły na świat dzieci: Zofia, Stanisław - Stasza, Anatol, Eleonora, Janek i najmłodszy - Ryszard. Dosłużył się stopnia radcy stanu (odpowiednik generała brygady). W roku 1878 przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Warszawie. Obywatelstwo rosyjskie przyjął dopiero w roku 1895, gdyż groziła mu utrata emerytury. Był odznaczony orderem św. Włodzimierza IV klasy, św. Stanisława II klasy z cesarską koroną, św. Anny II i III klasy, św. Stanisława II i III