sot, jaże bie połonił Bolesław pobiediw Jarosława). Pierwszy Latopis Sofijski jeszcze jaśniej stwierdza, kto komu dał wiano: &lt;gap&gt; i sobra Kazimir ljudij jego połoniennych 800 &lt;gap&gt; i wda za wieno Jarosławu szurinu swojemu. Wynika z tego, że wiano było zapłatą pana młodego dla ojca, brata lub innego opiekuna panny młodej, a więc odpowiednikiem germańskiej zapłaty za mund. Sytuacja kobiety w patriarchalnej rodzinie przedstawiała się zapewne bardzo podobnie u Germanów i u Słowian.<br> W razie braku męskich krewnych lub w wypadku drastycznego sprzeniewierzenia się przez nich honorowym powinnościom opiekuna, mund nad wolną kobietą przechodził w ręce mężczyzny, który stał na czele jej plemienia, czyli