tu nawet trochę<br>siana, na którym wszyscy trzej położyli się. Dwaj młodzi<br>lotnicy natychmiast zapadli w głęboki sen, a ich przewodnik<br>obmyślał plan dalszej wędrówki. te tereny znał jak swoją<br>kieszeń. Do 1938 roku - dopóki Wincenty Witos był na<br>emigracji w Czechosłowacji - przemierzał te ścieżki setki razy,<br>ale sam. Teraz odpowiedzialność ta dwóch młodych ludzi<br>ciążyły mu na sercu, był od nich starszy o dziesięć lat. Dumny<br>ze swojej misji "dowodził" teraz dwoma oficerami, choć był<br>tylko szeregowym. Tak bardzo chciał, aby dostali do wojska<br>polskiego i u boku aliantów prali hitlerowców.<br> Jak tylko się ściemniło, wypoczęci i wyspani oraz syci