obawa przed dyskryminacją i zepchnięciem na margines zmuszała przedstawicieli drugiego pokolenia do ukrywania swej przeszłości i swej odrębności kulturowej. Nie było żadnych strukturalnych, pozaświadomościowych uwarunkowań porzucania dawnej kultury. Nie było więc asymilacji, a jedynie wymuszona akulturacja, spowodowana chęcią zdobycia wyższej pozycji społecznej. Kultura przodków nie została porzucona, lecz ukryta, i odradza się w sprzyjających warunkach.<br>Ostanie badania empiryczne wykazały dosyć ograniczony zasięg prawa Hansena. Niemniej było to zupełnie inne spojrzenie na proces wchodzenia mniejszości w społeczeństwo globalne. Zamiast jednokierunkowej asymilacji znaleziono wielopłaszczyznowe i wielokierunkowe oddziaływania wzajemne. Najważniejsze było stwierdzenie, że proces asymilacji może ulec nie tylko zahamowaniu, ale regresji. &lt;page nr=129&gt; W specyficznych warunkach