kłótnie z Wisienką. Wydaje mi się, że zamiast mózgu mam jakąś okropną ranę.<br>I sterczę nieruchomo, tak głupio, bez sensu. Nagle czuję, że ktoś z tyłu na mnie patrzy. Wszystko odbywa się jakoś instynktownie. Mój mózg na pewno już nie pracuje. A przynajmniej jakaś jego część, którą rządzi świadomość.<br>Działałam odruchowo, mimowolnie.<br>Odwracam się. Za mną stoi Grzesiek.<br>Spoglądam na niego jeszcze raz. Nagle mówię do niego. Albo coś za mnie mówi. <br>- Poczułam, że na mnie patrzysz i pomyślałam sobie, że myślisz o mnie cos bardzo złego. Przestraszyłam się twojego spojrzenia. Ale potem doszłam do wniosku, że po prostu powiem ci