Jeziora: Wiktorii, Tanganika i Niasa (Malawi) są przykładami z regionu międzyzwrotnikowych klimatów deszczowych sawann. Udział opadów w ich zasilaniu, w porównaniu do jezior wymienionych poprzednio, wzrasta kilkakrotnie, a w Jeziorze Wiktorii osiąga najwyższą wartość spośród analizowanych jezior, tj. aż 86%. Wyłączając jeziora bezodpływowe, właśnie w tej strefie są notowane największe odsetki udziału parowania po stronie rozchodowej, tj. rzędu 80--95%. Titicaca i Kuku-nor leżą w regionach klimatycznych obszarów wysokogórskich, odpowiednio na wysokości 3812 i 3205 m n.p.m. Oba mają względnie podobną strukturę składników bilansowych, tzn. zbliżone wielkości sum oraz poszczególnych wielkości elementów bilansowych. Zasadniczo różnią się odpływem, ponieważ