nam szczególne "wzięcie w posiadanie" świata. U późnego Heideggera jest - mimo całej opozycji do Husserla - podobnie. Pisze on o wolności: <q>Właściwym wyzwoleniem jest stałość nastawienia ku temu, co zjawia się w polu widzenia i w zjawieniu tym jest najbardziej odsłonięte. Wolność istnieje wyłącznie jako tak ukształtowane nastawienie</>. Także tutaj wolność odsłania się jako siła, która słabnie w akcie akceptacji jakiejś wartości pozytywnej, np. prawdy, która wyłania się z cienia. Jeszcze jeden aspekt wymaga podkreślenia. Doświadczenie wolności pojęte jako "wzięcie w posiadanie siebie" jest ściśle związane z doświadczeniem czasu. Wolność może przemówić tylko w teraźniejszości. Mamy nawet prawo powiedzieć więcej: akt wolności