niekiedy osobliwych zdolności jako kapitan statku. Po uświadomieniu obecnych,jak wielkie ciążą na nim obowiązki związane z prowadzeniem codziennej korespondencji statkowej, dla której jednak nie chciał opuszczać swych przemiłych i kochanych gości, kapitań Eustazy postanowił na poczekaniu wyczarować wspaniałą scenę z dyktowaniem stenograficznych listów. Najsłabszym punktem zamierzonego widowiska w jednej odsłonie była niemożność powiadomienia i przygotowania do niego drugiego aktora w osobie pomocnika intendenta, Adolfa Ardschullera. Zawezwany przez stewarda, zgodnie z rozkazem kapitana, pan Adolf zameldował się z PRZYBORAMI PISEMNYMI w barze.<br> Ardschuller, pilnie w tej chwili potrzebny kapitanowi do odegrania kluczowej roli wielkiego lingwisty, był naturalnie przez kapitana "kochany", co