rury, a szklarnie pokryły się wielkimi soplami, które wyglądały jak kryształowe organy, przypominały frędzle jakiejś nieziemskiej draperii. W domu mówiono, że strat nie da się już odrobić. Wszystko przemarzło. W maju tego samego roku pojawiły się pierwsze liście na klonie przed domem, w sadzie zrobiło się biało od kwiatów, ziemia odtajała, szklarnie wciąż jednak były pokryte lodem. Sople sterczały uparcie na krawędziach szyb, a wewnątrz nadal panowała minusowa temperatura. W czerwcu przyjechały ekipy specjalistów, ludzie z gazety, władze miasta, pisano artykuły, fotografowano niecodzienne zjawisko, ów przyrodniczy ewenement. U Chrystusa Króla ksiądz proboszcz odprawił specjalną mszę przebłagalną, na cmentarzu komunalnym obficie skropił