ominęło to przykre doświadczenie. Zastrzyki, od których miałem umrzeć, jeżeli wypiję, pozwoliły nie pić przez miesiąc, oczywiście tylko ze strachu. Następne zapiłem już z premedytacją, kładąc na szalę swoje życie. Wtedy jeszcze nie przestałem wierzyć w brednie typu "wszywka będzie lepsza". Zgodziłem się na esperal z nadzieją, że może to oduczy mnie od picia. Zapiłem po czterech miesiącach.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Anka: Wszyscy, którzy mieli okazję porównać farmakologiczne odstraszanie z innymi metodami leczenia, zgodnie twierdzą, że strach nie daje wystarczającej siły i odporności, żeby skutecznie przeciwstawiać się pokusie picia. Nawet tacy, którzy mieli sporą - bo roczną czy dwuletnią - przerwę z powodu wszczepionego esperalu, w