w. liczył więcej robotników fabrycznych niż sama Galicja.<br>W sumie można się dorachować, u progu lat osiemdziesiątych, ok. 50 tys. robotników przemysłowych w dzielnicach zamieszkanych podówczas głównie przez ludność polską. Ale tylko część ich przebywała w naprawdę dużych skupiskach (Warszawa, Łódź, Górny Śląsk) i pracowała w naprawdę dużych fabrykach. Przemysł odzieżowy, spożywczy, poligraficzny jeszcze nie wyszedł ze stadium rzemiosła. Ta masa była też zróżnicowana pod względem narodowości (Polacy, Niemcy, Żydzi, Ukraińcy, Czesi) i pochodzenia społecznego. Podlegała też trzem różnym ustawodawstwom i niejednakowe miała także warunki bytu. Okoliczności te wpływały w różnym stopniu na proces kształtowania się jednolitej świadomości robotniczej.<br>Pod rządem