dali znów odpowiedział im huk strzałów.<br> - To nasi! To nasi! - krzyknął uradowany Tomek.<br> - Koło ratunkowe za burtą! Głowy do góry! Dalej, w drogę! Ruszajmy im<br>naprzeciw!<br> - Będziemy strzelali co pewien czas, aby wskazać naszym właściwy<br>kierunek! - dodał Tomek.<br> Zapomnieli o zmęczeniu. Raźnym krokiem ruszyli na południe. Od czasu<br>do czasy odzywały się ich karabiny, którym odpowiadały coraz bliższe<br>wystrzały. Niebawem ujrzeli galopujących jeźdźców. Pierwszy z nich<br>znacznie wyprzedził całą grupę i gnał jak wicher.<br> - Coż to za wspaniały jeździec pędzi tak do nas? - zdumiał się Tomek.<br> - A któż by to mógł być, jak nie twój ojciec albo Smuga? - odparł<br>bosman.<br> Był