uważał, iż <br>poetycka forma wyrazu nie jest najważniejsza. Także w Japonii związki między <br>buddyzmem a poezją były silne, o czym świadczą 'wiersze o nauce Buddy' (jap. <br>shakkyoka). Kraft zwraca uwagę na to, iż w niektórych kręgach komponowanie <br>poezji było uważane za praktykę religijną na równi z czytaniem sutr, <br>a wiersze ofiarowywane były jako wota w świątyniach. Niektórzy uważali nawet, <br>że komponowanie poezji jest drogą do 'oświecenia'. Muju Ichien, mnich zen <br>będący orędownikiem synkretyzmu buddyzmu i shinto, twierdził, że japońska <br>forma poetycka waka powinna być traktowana na równi z buddyjskimi <br>magicznymi formułami (jap. waka soku dharani), ponieważ tak samo jak one <br>wprowadza