nauczycielka.<br> Tego samego dnia o przedwieczerzu Hania Surmówna stanęła pod zawieszonym na konarze lemieszem. Uderzyła weń kawałkiem wyszczerbionego żelaza. Tym razem nie zwoływało się ludzi do roboty. Zbiegli się szybko. Surmówna, przy pomocy Marty, wlazła na wóz i górując nad ciekawymi, oznajmiła, żeby nazajutrz na ósmą dzieci stawiły się przed oficyną. Tam będzie szkoła. Niech przyniosą, gdzie się uchował, elementarz, zeszyty czy zaświadczenia, cenzury sprzed wojny. I metryki także. Trzeba spisać, kiedy które rodzone, z jakich rodziców. Szkoła będzie, jak się patrzy, z dziennikami. Skąd? Niech nikogo o to głowa nie boli. Jeżeli dorośli chcą się uczyć, zajmie się też i