szpiega? Czyżby nasza panna Lukrecja, która z pewnością jest nadal przekonana, jak egzorcyści Galileusza, że niebo obraca się dokoła Ziemi jak szklany klosz nad paterą. Jej częste konferowania z księdzem są podejrzane.<br>Tu może miejsce powiedzieć, kim była w naszym domu panna Lukrecja.<br>Wychowanica mojej babki, sierota, &lt;page nr=27&gt; wyrosła i nabrała ogłady w cieniu &lt;orig&gt;tronopodobnego&lt;/&gt; babcinego fotela. Tyle że spod tego jej lukrowanego poloru, jak rdza spod łuszczącej się pozłoty, wyzierała wykarmiona na łaskawym chlebie obłuda i tajona nienawiść. Maskując się fałszywym uśmiechem, kryła w każdym kąciku ust Tartuffe'a i miałem niejedną okazję do obserwowania, jak usiłuje go zetrzeć koniuszkiem małego palca