był to zwyczajny płot, lecz wysokie ogrodzenie z zaostrzonych palików. Przemyślna konstrukcja zniechęcała do wspinaczki. Poprzeczki odsunięto od pionowych pali na odległość uniemożliwiającą oparcie buta. Ogród był tak duży, że za drzewami nie widziałem domu. Na moje wyczucie mogła to być właśnie parcela, na której stała posiadłość Rudego. Poszedłem wzdłuż ogrodzenia licząc na to, że parkan nie jest na całej długości aż tak hermetyczny. Dotarłem do miejsca, w którym ogrodzenie skręcało pod kątem prostym. Na sąsiedniej posesji stała tuż przy płocie potężna czarna stodoła. W resztkach światła zauważyłem, że jest drewniana, ale stoi na podmurówce z cegły. Wydawała mi się ogromna