z okresem wyodrębnienia się w środkowej Europie tak zwanej kultury łużyckiej. Nazwa jej pochodzi od malowniczych Łużyc, rozciągających się po niemieckiej stronie Nysy Łużyckiej, gdzie pod koniec ubiegłego wieku odkryto pierwsze osady i cmentarzyska charakterystyczne dla tej kultury. Kultura łużycka, której okres trwania określa się na niespełna tysiąc lat, odegrała ogromną rolę w rozwoju historycznym ziemi Polski. Była ona kulturą dwóch epok. Pierwszy etap przypadł na lata 1250-700 przed naszą erą i związany był ze środkową epoką brązu oraz najmłodszymi jej dwoma okresami. Największy rozwój kultury łużyckiej przypadał po roku 700 p.n.e., kiedy nastała epoka żelaza, i trwał