Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Glamour
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2003
Tytuł: Glamour
Nr: 7
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2003
jak gra się naprawdę. Żeby muzyka wyszła autentycznie i widz uwierzył, musiałem się nieźle nagimnastykować. Po tej pracy czuję się w stu procentach przygotowany do zawodu muzyka, kompozytora i aranżera. I to jest fajna świadomość.
G: Artysta musi być samotny?
L.M.: Bliskość z kobietą powoduje jedną poważną anomalię - czasami okazuje się, że twoja wypieszczona muzyka, której oddajesz całego siebie, wcale nie jest ważna. Bo nagle kobieta przynosi ci kanapkę i mówi: "Chodź pojeździć na rowerze". I ty wiesz, że ona ma rację. Że to, czemu się poświęcasz, to tylko ułożone dźwięki, to nie życie. Ta świadomość jest nie do zniesienia. I
G: Artysta musi być samotny?
L.M.: Bliskość z kobietą powoduje jedną poważną anomalię - czasami okazuje się, że twoja wypieszczona muzyka, której oddajesz całego siebie, wcale nie jest ważna. Bo nagle kobieta przynosi ci kanapkę i mówi: "Chodź pojeździć na rowerze". I ty wiesz, że ona ma rację. Że to, czemu się poświęcasz, to tylko ułożone dźwięki, to nie życie. Ta świadomość jest nie do zniesienia. I
jak gra się naprawdę. Żeby muzyka wyszła autentycznie i widz uwierzył, musiałem się nieźle nagimnastykować. Po tej pracy czuję się w stu procentach przygotowany do zawodu muzyka, kompozytora i aranżera. I to jest fajna świadomość.</> <br><who1>G: Artysta musi być samotny?</> <br><who2>L.M.: Bliskość z kobietą powoduje jedną poważną anomalię - czasami okazuje się, że twoja wypieszczona muzyka, której oddajesz całego siebie, wcale nie jest ważna. Bo nagle kobieta przynosi ci kanapkę i mówi: "Chodź pojeździć na rowerze". I ty wiesz, że ona ma rację. Że to, czemu się poświęcasz, to tylko ułożone dźwięki, to nie życie. Ta świadomość jest nie do zniesienia. I
