powstała placówka w Krakowie. Przy pomocy podległych placówek ("Fernpeilund Funkbeobachtungsstellen", "Nahfeldpeilzüge") przejęła ona śledzenie radiostacji ruchu oporu, ich zwalczanie, a przede wszystkim gromadzenie danych drogą nasłuchu radiowego. Z usług nowej służby miała korzystać także policja bezpieczeństwa w GG. Poza tym krakowska "Funkmesstelle" miała pracować także dla potrzeb władz policyjnych w okręgu białostockim.<br>Dalszym źródłem informacji policji był podsłuch rozmów telefonicznych. Jednakże wiadomości uzyskiwanych tą drogą nie uważano za cenne. Panowała natomiast w aparacie policyjnym opinia, że mimo wszystko publiczna sieć łączności ułatwia porozumiewanie się ruchu oporu. Ten czynnik przyczynił się do wydania w 1944 r. Zarządzenia, zakazującego posiadania telefonów osobom narodowości